در سوخته را عوض میکنیم خدایا با دیوار خونی چه کنیم .. با روی نیلی مادر چه کنیم ...

مادر ما تنها 18 سال داشت که شهیدشد ...

فرمانده ما خود سرباز ولایت است ...

مافرهنگ شهادت را از مادرمان ارث می بریم ...

مادری با روی کبود مثل یاس... 

قله آرزوهایم ...

این همان قله آرزوهای منه مردی از دیار اصفهان که از خراسان عاشق مرام فرماندهی او شدم ..

همیشه این تصویر رو که می بینم  یاد سنگ مزار شهید علم الهدی تو هویزه میفتم که با رسایی تمام نوشته شده :

ما عاقلانه تصمیم می گیریم

و عاشقانه عمل می کنیم ...! 

عمه جان خون ما از جوشش کربلا به جوش است و آماده فوران اگر رخصت دهید ...

ذخیره زهرایی حسین (ع) در راه است .. چقدر خودمان را آماده کرده ایم برای پیشواز ...

خوشا دردی!که درمانش تو باشی             خوشا راهی! که پایانش تو باشی

خوشا چشمی!که رخسار تو بیند              خوشا ملکی! که سلطانش تو باشی

خوشا آن دل! که دلدارش تو گردی             خوشا جانی! که جانانش تو باشی

خوشی و خرمی و کامرانی                      کسی دارد که خواهانش تو باشی

چه خوش باشد دل امیدواری                    که امید دل و جانش تو باشی!

همه شادی و عشرت باشد، ای دوست       در آن خانه که مهمانش تو باشی

گل و گلزار خوش آید کسی را                    که گلزار و گلستانش تو باشی

چه باک آید ز کس؟ آن را که او را                نگهدار و نگهبانش تو باشی

مپرس از کفر و ایمان بی دلی را                 که هم کفر و هم ایمانش تو باشی

مشو پنهان از آن عاشق که پیوست            همه پیدا و پنهانش تو باشی

برای آن به ترک جان بگوید                        دل بیچاره، تا جانش تو باشی

عراقی طالب درد است دایم                      به بوی آنکه درمانش تو باشی

انتظار زیبا...

زمانه بی تو به سر شد نیامدی مولا                                       زمین هجوم خطر شد نیامدی مولا

چه جمعه ها که نگاهم به در گره می خورد                       و دیده خشک به در شد نیامدی مولا

چه هفته ها که به امّید جمعه ی موعود                              گذشت و هفته به سر شد نیامدی مولا

چه ماه ها که به شوقت هلال تازه دمید                               هلال ، قرص قمرشد نیامدی مولا

چه فصل ها که زمستانی و خزان زده ماند                         بهار ، بی تو گذر شد نیامدی مولا

                                                          همیشه نذر دلم بود همسفر باشیم

مشتی محکم این بار با پیامی روشن تر ...

22 بهمن به یاد ماندنی ...

الله اکبر ...

الله اکبر...

الله اکبر...

یادی از سرداری که با تیر مستقیم صهیونیست ها آسمانی شد ..

دل نوشته شهید الله دادی

این شهید سرافراز چند سال پیش در نوشته‌ای به شرح زیر، اینگونه به همرزمان شهیدش ابراز اشتیاق و برای پیوستن به آنها ابراز دلتنگی می‌کند:

«سالهای عشق و حماسه گذشت. روزهایی که زمین رنگ آسمان بود. روزهایی که بلاجویان دشت کربلا در عنفوان جوانی، منازل عرفان را یکی پس از دیگری طی کردند. به راستی چگونه می توان در بیان عظمت شهیدان نوشت وقتی در طلب «رضوان من الله اکبر»، تا بالاترین منزل قرب شتافتند. چگونه می توان در وصف سبک بالان عاشق نوشت، آنان که جان در طبق اخلاص نهادند و بی هیچ چشم داشتی به محضر دوست تقدیم نمودند. براستی نمی توان از ستارگان آسمان جهاد و شهادت، غفلت نمود و با خاطراتشان حرفهای دل را مرور نکرد. اگر می خواهیم که بهار روزهای عظمت به سراغمان آید؛ هرچند یاران بهاری مان رفته اند، هم آنان که بهاری بودن را به ما آموزش دادند. به ما یاد دادند سر بر زانوی زمستان ننهیم، حتی اگر خزان فتنه ها بر جغرافیای اذهان هجوم آورد و تند باد حوادث و بلاها، تن های خسته را در برگیرد. آموختند اگر آه آدمی از جنس نیاز باشد می توان دروازه های پیروزی را گشود و تا شهر جاودانگی سفر کرد.

هیهات اگر یاد و خاطره یاران حماسه ساز صحنه های دفاع از کیان و شرف، از خاطرمان محو شود. یاد آنان که در تاریکی شب های جبهه های غرب و جنوب زنگ دلشان به صدا در آمد، چلچله ها در بی قراری نوایشان پرواز آموختند، روزهایشان بهانه ای برای عاشقی بود و شب هایشان وسعت بودن. آنها خواهند ماند. اگرچه امروز ما در حسرت عطر های گم شده ی حضورشان دست و پا می زنیم، اما می دانیم روی تپه های صبح ظفر اثری جز رد پای آنان نیست و روزهای بودنشان در برابر ما به زیبایی حک شده، اگر چه مه هجران شان تمام تن مان را گرفته امّا ما را می بینند، صدایمان می زنند و طنین نوای شان تا ابدیت جاری است.

واینک فرصت و توفیقی نصیب مان شده تا از شهیدان افتخار آفرین مان بشنویم. از سرو قامتان جاودانه تاریخ، از مردان مرد این دیار. پاسدارانی که ایستادگی شان کوه را شرمنده کرد. بسیجیانی که بهار، غرق در عظمت وجود آنهاست. دلاورانی که جاودانه ترین اسطوره های تاریخند. آنان که نه تنها مربیان آموزش که اساتید اخلاق و عرفانند و آئینه های صیقلی روحشان سایه نشان کوچه های مهتاب است. امید آنکه در پرتو ولایت ولی عصر(عج) و تحت زعامت مقام معظم رهبری در راستای تحقق آرمانهای والای امام راحل، حریم نورانی شهدای عزیز و عزت آفرینمان را پاس داریم و از شفاعتشان بهره مند گردیم».

والعاقبه للمتقین

فرمانده سپاه الغدیر استان  یـــــــــزد

سرتیپ دوّم پاسدار محمّدعلی الله دادی»